Şuşada gördüklərim...

GÜNDƏM 16 may 2021, 15:43
Doğma Şuşamızda baş tutan “Xarı bülbül” Beynəlxalq Musiqi Festivalını diqqətlə izlədim. Ölkə başçısının, artıq qalib ölkənin Ali Baş Komandanı kimi İlham Əliyevin “döşü dolu” çıxışıyla, sonda isə Çıdır düzündə  “Qarabağ Azərbaycandır” deməsiylə mənə, deyərdim ki, elə bütün AZƏRABYCANA qürur hissini bir daha yaşatmış oldu. Çox yüksək zövqlə, hər addımı ilə dünyaya sanki bir mesaj verən  musiqi festivalının təşklatçısı olan Heydər Əliyev Fonduna isə xüsusi olaraq təşəkkürümü bildirirəm. 
***
Çox həvəs və maraqla festivalın təkrarına da baxdım. Baxdıqca xəyallarım məni Şuşaya aparmışdı.  Deməliyəm ki, yayın elə bir həftəsi yox idi ki, Şuşada olmayaq. İndiyə kimi Cıdır düzündəki yeməkxananın  “döymə”sindən,  “Xan qızı”nın və  “Səkili” bulağın suyundan heç bir yerdə rast gəlmədim. Bəzən dörd-beş saatlıq istirahət az qala bir aya bəs edirdi. Bu günədək isə  Şuşada ilk dəfə uzun müddət qaldığım günləri və sonuncu dəfə Şuşada olduğum günü  heç vaxt unutmamışam.  Heç unutmaram da. 
Beləliklə, festivalın musiqi sədaları zamanı sanki geri çəkərək məni 1979-cu ilin avqust ayına aparmışdı. Məhz həmin ilin, həmin ayı, əgər belə demək olarsa, ardıcıl olaraq  iyirmi dörd gün Şuşa “domotduxunda” rəhmətlik valideynlərimlə istirahətdə olmuşam. 

“Qorabişirən” ayda Şuşanın “domotduxunda” istirahət etməyin ayrı bir ləzzəti var idi. Əsas korpusda qaldığım otaq, üzbəüz vaxtilə bəy evləri olmuş korpuslar, ətrafda pilləkənlərə əlavə bir yaraşıq verən “Şir” heykəlləri, üzü yuxarı qalxdıqca açıq havada qurulmuş konsert zalı, əsas korpusun yanında sol tərəfdə yeməkxana, bir az da irəli getsək kinoteatrın möhtəşəm görkəmi bir an içində göz önümdən keçdi. Sağ tərəfdə isə Turşsudan çəkilmiş qeyri-adiliyi ilə seçilən  “Qalereya” ətrafa ayrı bir gözəllik verirdi. Bir az da qabaga getsək həmyaşıdlarımla böyürtkən yeməyə getməyim yaddaşıma elə həkk olunub ki, sözlə ifadə etməkdə belə çətinlik çəkirəm. Çünki sözlə o illərdəki gözəlliyi vəsf etmək, o illərdəki insanların səmimiyyətini ifadə etmək həqiqətən mümkün deyil. Gərək zamanı geri qaytarıb yenidən yaşayasan. Bu isə mümkün deyil. Nə isə... 
***
İstirahət günü doğma kəndimdən gələn acı bir xəbər atamgili çox sarsıtmışdı. Ailə dostumuz Əvəz kişinin avtoqəza nəticəsində dünyasını dəyişməsi xəbərini eşidən kimi atamgil tələm-tələsik yır-yığış edib məni də  “domotdux”dakılara bərk-bərk tapşırıb kəndə qayıdası olmuşdular. Bu avqust ayının 15-idi. Hadisə isə 14-də olmuşdu. Mən isə təxminən beş gün sərbəst qalası oldum. 

Beləliklə, doqquzuncu sinfi bitirən bir yeniyetmə, sərbəst qalmaqla müstəqil addım atmalıydım. Dəyərli insan sanki ölümüylə ailəsinə, istəyənlərinə vaxtsız açı yaşatmış olsa da, mənim həyatımda ilk müstəqil addım atmağıma səbəb olmuşdu. Allah dəyərli insana rəhmət eləsin. 

Bəli, beş gün mənə beş il kimi gəlsə də, bu günlərin hər saatını səmərəli istifadə edib şəhəri doyunca gəzdim. İlk olaraq, bu gün “Yuxarı Gövhər ağa” məscidi deyilən möhtəşəm minarəli məscidi, o illərdə tarix- diyarşünaslıq muzeyində olmağım həyatımın bəlkədə ən maraqlı anı hesab etmək olar. Məscidin sağ tərəfində olan bazarda olmağım, üz yuxarı Cıdır düzünə getməyimi, yolun hər iki tərəfindəki bir-birinə bənzəməyən evləri, hamamı və digər görməli yerləri həmin gün yenidən gəzəsi oldum. Kinoteatrda ilk dəfə “Kleopatra” filminə baxmağımı, açıq havada olan konsert zalında bu gün tannmış gitara ifaçısının müsiqilərinə qulaq asmağı və sonda isə beş gün ərzində tapdığım dostlarla dama oynamağımı isə həyatımın dəyərli və unudulmayam məqamları hesab edirəm. 

***
Sonuncu dəfə isə Şuşada 1987-ci ilin noyabrında məktəblilərin payız tətili günlərində olmuşam. Əvvəlcə Xankəndinə, ordanda Şuşaya gəlmişdim. Xankəndinin abu-havasını, açıq etiraf edim ki, belə sönük halda heç vaxt görməmişdim. Sanki ermənilər nəyəsə hazırlaşırmış. Sonralar mənə aydın oldu ki, ermənilər ciddi planları var imiş. Və məqsədləri bam-başqa imiş. Şuşaya qeydiyyat məsləsinin dayandırılması, o illərdə məktəblilərin pioner düşərgələrinə gəlişinə min bir bəhanə ilə qadağa qoyulması, tələm-tələsik Ağdamdan yan keçməklə Ağdərədən (Mardakertdən) Əsgərana asfalt yolun çəkilməsi bəlkə də bu cür çirkin niyyətlərin həyata keçirmək məqsədiylə atılmışdı. Nə isə...
***
Zaman həyatımızın ən gözəl və mükəmməl indikatorudur. Hər addımın qiymətini  anındaca verir. Ermənilərin də qiymətini lazımı şəkildə verdi. 
Düşünürəm ki, belə bir məqamda səhv etməməliyik. Hər kəs ölkə başçısının ətrafında sıx birləşməklə Azərbaycan deməli və məmləkətimizin inkişafına öz töhvəsini verməlidir. 
***
Bəli,  Ali Baş Komandanın və müzəffər ordumuzun sayəsində 29 ildən sonra ilk dəfə idi ki belə qürur hissini yaşayırdım.  Festival iştirakçısı olmasamda özümü həmin vaxt sanki Şuşada hiss etmişdim. 

Bu səmimi və kövrək duyğuların bizə yaşadan Ali Baş Komandana və  Azərbaycanın müzəffər ordusuna eşq olsun!!!

Vüqar Tofiqli

SEÇİLMİŞ XƏBƏRLƏR

DİGƏR XƏBƏRLƏR

XƏBƏR LENTİ
Top