Milli Məclisin deputatı, Azəri-Türk Qadınlar Birliyinin sədri Tənzilə Rüstəmxanlının TNS-ə müsahibəsi.
– Tənzilə xanım, ilk sualımız təbii ki, ictimai-siyasi fəaliyyətinizlə bağlı olacaq. Siz gənc yaşlarınızdan çox aktivsiniz, Milli Azadlıq Hərəkatından bu yana tanınırsınız. Amma təmsil olunduğunuz Vətəndaş Həmrəyliyi Partiyasında (VHP) həmişə bir az arxa planda olmusunuz sanki. VHP-nin aktiv funksioneri kimi görünməmisiniz. Bunun səbəbi nədir?
– Azərbaycanın müstəqilliyinin qazanılması uğrunda mübarizə bizim gəncliyimizə təsadüf edir. Bu səbəbdən biz aktiv olmaq məcburiyyətində idik. Qorbaçovun (Sovet İttifaqının ilk və son prezidenti Mixail Qorbaçov – red.) yenidənqurma dönəmindən sonra sovet respublikalarında artıq özünüdərk, milli şüur yüksəlməsi başladı. Ondan öncə Azərbaycanın ziyalıları, yazıçıları, şairləri əsərlərində şüuraltında beynimizdə millət və Vətən formalaşdırmağa çalışmışdılar. Məsələn, yadımdadır, biz universitetdə Bəxtiyar Vahabzadənin “Gülüstan” poemasını gizli-gizli oxuyardıq. Azərbaycanda Milli Azadlıq Hərəkatı başlayanda yaşımızın elə dövrü idi ki, ora Azərbaycan, millət, torpaq sevgisi ilə, içimizdə zərrə qədər tərəddüt etmədən qoşulduq. Sonrakı siyasi proseslər də bizi istər-istəməz irəli apardı. Bir də gördük ki, o siyasi proseslərin içindəyik. Mən öncə siyasətdən uzaq durmağa çalışdım. Çünki bir siyasi prosesə qoşulanda partiyanın hədəfləri olur, ortaya iddia qoyursan, orduya, hakimiyyətə və. s. Mənim belə bir iddiam yox idi. Mən siyasətüstü bir qurum yaratmaq istəyirdim.
O vaxt – 1993-cü ildə Türk Dünyası Araşdırmalar Vəqfinin başqanı Turan Yazqan Sabir bəylə (VHP sədri Sabir Rüstəmxanlı – red.) məni Türkiyəyə dəvət etdi. Bir dəfə axşam yeməyində Turan hocanın çıxışı o qədər mənə təsir etdi ki, ona Türk dünyasına xidmət etmək istədiyimi bildirdim. Dedim ki, siyasətdə olmaq istəmirəm. O isə mənə məsələhət gördü ki, türk qadınlarının hüquqlarının müdafiəsi ilə əlaqədar bir dərnək qurum. Biz də Azəri-Türk Qadınlar Birliyini təsis etdik. Əslində onu Azərbaycan Türk Qadınlar Birliyi kimi qeydiyyatdan keçirmək istədik, o zaman mümkün olmadı.
Qurulduğu gündən hamı elə bilirdi ki, qadın problemləri ilə məşğul olacağıq. Əlbəttə, qadınların hüquqlarına da kifayət qədər diqqət yetirdik. Amma bizim əsas hədəfimiz milli kimliyimizin təbliği idi. Məsələn, 3 may – Türkçülük Günündə, Xocalı soyqırımının ildönümlərində və s. bu kimi məsələləri gündəmə gətirdik. Türkiyədən Azərbaycana alimləri dəvət edirdik. Biz bu işləri görürdük, Türkiyə ilə Azərbaycanın bir-birinə yaxınlaşması, Qarabağ, Xocalı, Qərbi Azərbaycan həqiqətlərinin qardaş ölkəyə, dünyaya çatdırılması üçün çalışırdıq. Eyni zamanda dünyanın dörd bir yanında olan türk təşkilatları ilə internetin olmadığı bir dönəmdə geniş əlaqələr qurmağa müvəffəq olduq.
Sualınıza gəlincə, mən bu yola Sabir bəylə bərabər çıxmışam. VHP-nin qurucularındanam, partiyanın inkişafında böyük əməyim olub. Amma dediyim kimi, arxa planda qalmağımın məqsədi fəaliyyətimin siyasətlə məhdudlaşmaması olub.
Onu da deməyi özümə borc bilirəm ki, Sabir Rüstəmxanlı kölgəsi nəhəng kişidir. Siyasi xadimdir, böyük yazıçıdır, şairdir. Milli olan nə varsa, Sabir Rüstəmxanlı onu özündə toplayıb. O kölgə bizə yetirdi. Sonra Sabir bəyin məsləhəti ilə bir az siyasi aktivliyimizi artırdıq.
– Sonuncu parlament seçkilərində namizəd olduğunuz dairə ən aktiv seçki dairəsi idi. Hər kəsin gözü-qulağı orada idi. Seçkiyə ayrı bir rəng qatdınız. Siz də müxalifətsiniz, onlar da özlərini guya müxalifət adlandırırlar. Niyə YAP-ın namizədi yox, məhz siz hədəf oldunuz?
– Mən ümumiyyətlə, bu mövzuda çox danışmaq istəmirəm, çünki orada çox haqsızlığa uğradıq. Amma məni orada narahat edən çox ciddi məsələlər ortaya çıxdı. Onun üzərində çox düşündüm. Məlumdur ki, bütün bölgələrimizdə işsizlik və digər sosial problemlər mövcuddur. Amma bunları bəhanə edib, bu cür hərəkətlər etmək başadüşülən deyil. Bu aqressiyanın arxasında xarici təsirin olduğu açıq-aydın görünürdü.
Təsəvvür edin, bizə qarşı Fetoçular, Qərb və İranın casus şəbəkəsi, LGTB birləşmişdi. Çünki mənə düşməndirlər, bilirlər ki, illərdir, onlara qarşı mübarizə aparıram. Avropanın Azərbaycanda mənəvi dəyərləri yox etmək istəyən bütün gücləri və ən əsas da türk düşmənləri orada birləşmişdilər. İranın nə qədər yerli agentləri var, orada idi. Dövlətimiz bunu araşdırsın. Bir gündə 100 min avro paylanılmışdı araqarışdıranlara. Kəndlərdə uşaqlara velosiped paylanılmışdı. Mən orada xüsusi təşkil olunmuş şeylər gördüm. Dəhşət idi. Elə təşkilatlanmışdılar ki, heyrətə düşürdüm. Avropadakı söyüşcül müxalifətin tək hədəfi biz idik.
Mən qorxaq insan deyiləm, heç nədən çəkinmərəm. Hələ, dövlətimin, millətimin əleyhinə bir fəaliyyət görsəm, üstünə gedərəm. Amma orada qarşıma çıxardıqları itirməyə heç nəyi olmayan biri idi. Leksikonunda “ayıb” sözü olmayan birini ömür boyu milli-mənəvi dəyərləri müdafiə edənə qarşı qoymuşdular. Tam zidd iki tərəf…
Mənim hər məntəqəyə üç müşahidəçi yerləşdirmək imkanım olmadı. Amma onun hər məntəqədə üç müşahidəçisi vardı. İkisi qarışıqlıq yaradırdı, biri çəkirdi, yayırdı. Hamısının əlində ən bahalı telefonlar vardı. Aralarında demək olar, yerli adam yox idi. Ölkənin hər yerindən öz adamlarını səfərbər edib, ora yığmışdılar. Sistemli şəkildə işləyirdilər.
Sorosçular, Fetoçular, Avropanın Azərbaycanda milli-mənəvi dəyərləri məhv etməyə yönəlmiş bütün gücləri, İran casusları, yəni, bütün türk düşmənləri orda idi. Azərbaycan Vəkillər Kollegiyasının bəzi üzvləri belə onun tərəfində idilər. Sosial şəbəkələri seçki dairəsinə çevirmişdirlər, elə bil, səsvermə Neftçalada yox, sosial şəbəkələrdə olacaqdı. Çox cidd maliyyə ayrılmışdı. .
Sadə xalqı aldatmağa nə var? O gənclərin beynini cahilliyindən istifadə edib, zəhərləyiblər. O mollaların təsiri altında olan bilirsiniz, nə qədər insan yetişdiriblər? İranın Azərbaycandakı kökləri bizə açıq şəkildə düşmənçilik elədi. Bir dəqiqədə görürdün ki, kütləvi şəkildə gəlirdilər. Bu, çox təhlükəlidir. Mən bu məsələ ilə bağlı düşünürəm ki, dövlətimizin xəbəri var. Yəqin ki, bunun üzərində işləyirlər. Amma çox çətindir.
Onların əməlləri vətənə xəyanət sayılır. Azərbaycanı işğalçı adlandırmaq, separatçıları zərərçəkmiş kimi təqdim etmək dövlətə xəyanətdir. Bunlar araşdırılmalıdır, onları müdafiə edənlər də o cümlədən.
Bu seçki mənə çox üzləri tanıtdı. Azərbaycanda özünü sağlam müxalifət kimi qələmə verən, neçə illik təcrübəsi olan, mənim ömür-gün yoldaşım Sabir Rüstəmxanlı ilə bir cəbhədə olmuş Müsavat Partiyasının başqanı İsa Qəmbər görəsən, LGBT-nin nə olduğunu bilmirdi? Məhəmməd Əmin Rəsulzadə dəyərləri ilə LGBT-nin nə əlaqəsi var? İsa Qəmbər bunu açıqlasın. Seçkidən sonra – sentyabrın 4-də həmin dəstə Bakıda Müsavat Partiyasının qərargahında mətbuat konfransı keçirdi, açıqlamalar verdi. Rəsulzadənin sümükləri sızıldadı…
Sizə deyim, onlar çox istəyərdilər ki, Qarabağ, digər torpaqlarımız azad edilməsin.
Mənimsə bir amalım var: 30 illik ləkəni bu millətin üzərindən silmiş, Qarabağı Azərbaycan etmiş cənab Prezident İlham Əliyevin arxasında bu xalq sonuna qədər durmalıdır. Yerdə qalan nə varsa, hekayədir. Millət, vətən belə sevilir.
Azərbaycan dövləti bu gün Qarabağ zəfərindən sonra bütün Avropada, Türk dünyasında sayılır, seçilir və zirvələrdədir. Azərbaycan dövlətinin Prezidentinin güclü bir lider olduğunu dönə-dönə deyirlər. İnanın ki, Türk dünyasında ən cəsarətli dövlət adamı İlham Əliyevdir. Azərbaycan artıq bu bölgədəki baş verən və verəcək hadisələrdə ən ciddi söz sahibi olan dövlətlərdən biridir. Azərbaycan və onun başçısı cənab Prezident! Ona görə də bizə düşən millət olaraq Prezidentimizin xarici siyasətini dəstəkləməkdir.
– Xocalı soyqırımının ildönümünə bir neçə gün qalıb. Bu dəhşətli hadisənin dünyaya çatdırılmasında böyük xidmətləriniz olub. İllərdir, Xocalı soyqırımı ilə bağlı gəzmədiyiniz ölkə, döymədiyiniz qapı qalmayıb. Keçirdiyiniz aksiyaların, tədbirlərin, görüşlərin nəticəsi necə olub? Yəni, insanları inandıra bilmisinizmi? Onların fikri dəyişibmi?
– Bugünkü Türkiyə – Azərbaycan münasibətləri baxın görün hansı səviyyədədir. Əlbəttə ki, ilbəil bu görüşlərdə və tədbirlərdə körpülər salındı, işlər aparıldı. Biz bu tədbirləri Türkiyədəki tərəfdaşlarımız və partnyorlarımız ilə edirdik. Cəmiyyət rəhbərləri və dərnək başqanları ilə görülər keçirirdik. Türkiyədə ömrünü Azərbaycan davasına həsr edənlər, 30 ildir, “Xocalı soyqırımı” deyə-deyə konfranslar keçirənlər var. Mən bu gün də onlarla çalışıram. Orada xeyli fikirlər dəyişib. 2007-ci ilin dekabr ayında İstanbulda “İstiqlal” prospektində bir yürüş təşkil elədik. Şüarımız da belə idi “2009-cu il Xocalı ili elan edilsin”. O il Türkiyədə Ergenekon olayı baş verdi. O şüarları qaldıranların hamısını tutdular. Yəni, siz elə bilməyin ki, Türkiyədə o vaxt Xocalı ilə bağlı hansısa bir tədbir görmək asan iş idi. Artıq orada da vəziyyət çox dəyişib.
Bu yaxınlarda yenə Türkiyəyə gedəcəyik, Ankarada Xocalı soyqırımı ilə bağlı konfransımız var. Qarabağ azad olunandan sonra mən bu konfranslarda başı dik çıxış edirəm. Çünki biz qanımızı töküb, torpaqlarımızı azad etmişik. Torpağımız uğrunda canından keçən bütün şəhidlərimizin ruhu şad olsun.
– Müsahibə üçün təşəkkür edirik.
