Bir zamanlar hüquq-mühafizə, təhlükəsizlik orqanları bənzər hadisələr üzərindən ifşa prosesini çox da açıb-ağartmırdı. Daha dəqiq desəm: cinayət əməli öz mahiyyəti üzrə tövsif olunurdu, cəza verilirdi, qurtarıb gedirdi. Yaxşı bəs indi niyə fərqli təzahüratlarla qarşı-qarşıyayıq? Səbəb çox sadədir: Hazırki vəziyyətdə məlum şəbəkənin radiusu, hüdudları o qədər böyükdür və qalın zəncirbəndlərlə pərçimlənib ki, məsələ o qədər siyasiləşib ki, süni intellekt dediyimiz nəsnə və sosial şəbəkələrdəki xaos təxribatçı ünsürlərin imitasiya imkanlarını o qədər artırıb ki, artıq bu durumda qətiyyən susmaq olmaz.
Və dövlət də ən düz olanı edir!
Şahnaz Bəylərqızının ifadəsi hələ yayınlanmayıb. Sadəcə anonsu gedib. Amma baxın, qaragüruh necə vəlvələdədir. Niyə görəsən?
Mediada Rusiyaya “işləyənlərin” siyahısı açıqlandı. Fəqət, ittiham olunan bir adamın tutarlı açıqlamasını görmədik, adları çəkilənlərdən kimsə özünü təmizə çıxarmaq üçün cidd-cəhd göstərmədi, məhkəməyə müraciət etmədi. Niyə görəsən?
“Rus Evi”ni Azərbaycandakı evindən üstün tutanlar, yerdəyişmə əməliyyatı üçün basabas ofis axtaranlar, alnında damğa gəzənlər, başqa ölkənin vətəndaşı ola-ola öz qohumu tərəfindən vəzifəyə soxuşdurulanlar, hardasınız? Səsiniz çıxmır. Niyə görəsən?!
Hikmət Hacıyevin bütün şəcərəsini hədəf seçdiniz. Müxtəlif cəbhələrdən. Riyakarcasına! Namərdcəsinə! Nə var-nə var, yerindədir, təmizdir, dürüstdür deyə. Bir qalmışdı, “rus dili kursuna getməyi”, onu da son dərəcə bəsit, kustar və əbləh üsullarla özünüzdən uydurmağa çalışdınız. Fəqət, alındımı?! Alınmadı.
Hələ o gün başıpozuğun biri qayıdıb ki, Prezident Türkiyənin ölkəmizə yeni təyin olunan səfirini şəxsən qəbul etməyib, çünki ölkədə yoxdur. Hərgah, bu adama deyən gərək: Ay kitabdan, elmdən, mütaliədən uzaq binəva, veriliş, süjet hazırlayırsansa, barı onu ərsəyə gətirmədən öncə kimdənsə məsləhət al, araşdırma apar, proseduru öyrən. Və gör, bil ki, səfirlərin Prezidentdən öncə xarici işlər naziri tərəfindən qəbul olunması illərdir formalaşan ənənədir, legitimliyin ilk addımıdır, diplomatik protokolun qaydasıdır.
Baxıram, 44 günlük müharibədə Azərbaycana qarşı ermənidən artıq təbliğat aparanlara, blok şəklində dezo yayanlara, Şuşanın işğaldan azad edildiyi gün dədəsinin yasından betər yasa batanlara. Hamısı anidən dönüb olublar demokrat, millətsevər, insanpərvər. Biri “Meydan TV”nin əməkdaşlarının “şərlənməsindən” (?) danışır, o biri “Toplum TV”nin “saf” təəssübkeşlərindən.
Heyhat! Sizin o “şərlənmişlərinizin”, “saf”larınızın yazışmalarında bilirsinizmi hansı mətnlər keçir?! İcazənizlə bir neçəsini isti-isti sadalayım:
1) “COP29 öncəsi elə edin, Bakıda sabitlik tam pozulsun. İnsanları inandırmağa çalışın ki, bu tədbir bizə lazım deyil. Hətta imkan olsa süni qarşıdurmalar yaradın.”
2) “Hər səmərəli təxribatın öz miqyasına uyğun qonorarı olacaq. Yetər ki, dayanmayın, Azərbaycanı gözdən salın.”
Və siz, müstəqil, qərəzsiz jurnalistsiz, hə?!
***
Ən böyük casus kimdir? Və ya ümumiyyətlə casusun “ən”i, “daha ən”i, balacası, böyüyü olurmu? Olmur! Pisin daha pisi olur. Şərəfsizin daha şərəfsizi olur. Amma casusun daha casusu olmur! Casus elə casusdur! Casus dibin dibidir. Casus - namərdliyin, rəzilliyin ən dərin köşəsində çabalayan biridir. Və...bu yolu tutan hər kəs – ha üzü Rusiyayadı, ha Fransaya, ha başqa yerə, fərq etməz - əcdadı və nəsli ilə bərabər daim “yad edilməlidir”!
Ən sonda. Dünən mətbuatdan oxudum ki, “Azad Söz” kanalının aparıcısı Tural Sadıqlı keçmiş arvadını döyüb və qarşı tərəf şikayətçidir.
Anındaca bir şey düşündüm: Arvad döymək tələbə yoldaşına təcavüz etməyin yanında nə mənədir ki?
Tural, yəqin anladın, hansı hadisəyə eyham vururam.
İstəsən, təfsilatlı da danışa bilərəm.
Amma hələ ki, ipucu verim: Naxçıvan Dövlət Universiteti. 1-ci kurs. M.Z.
Düşünürəm, həyatını məhv etdiyin bu misirli qızı unutmamısan...
Elşən Musayev,
Milli Məclisin deputatı, Demokratik Maarifçilik Partiyasının sədri.
Və dövlət də ən düz olanı edir!
Şahnaz Bəylərqızının ifadəsi hələ yayınlanmayıb. Sadəcə anonsu gedib. Amma baxın, qaragüruh necə vəlvələdədir. Niyə görəsən?
Mediada Rusiyaya “işləyənlərin” siyahısı açıqlandı. Fəqət, ittiham olunan bir adamın tutarlı açıqlamasını görmədik, adları çəkilənlərdən kimsə özünü təmizə çıxarmaq üçün cidd-cəhd göstərmədi, məhkəməyə müraciət etmədi. Niyə görəsən?
“Rus Evi”ni Azərbaycandakı evindən üstün tutanlar, yerdəyişmə əməliyyatı üçün basabas ofis axtaranlar, alnında damğa gəzənlər, başqa ölkənin vətəndaşı ola-ola öz qohumu tərəfindən vəzifəyə soxuşdurulanlar, hardasınız? Səsiniz çıxmır. Niyə görəsən?!
Hikmət Hacıyevin bütün şəcərəsini hədəf seçdiniz. Müxtəlif cəbhələrdən. Riyakarcasına! Namərdcəsinə! Nə var-nə var, yerindədir, təmizdir, dürüstdür deyə. Bir qalmışdı, “rus dili kursuna getməyi”, onu da son dərəcə bəsit, kustar və əbləh üsullarla özünüzdən uydurmağa çalışdınız. Fəqət, alındımı?! Alınmadı.
Hələ o gün başıpozuğun biri qayıdıb ki, Prezident Türkiyənin ölkəmizə yeni təyin olunan səfirini şəxsən qəbul etməyib, çünki ölkədə yoxdur. Hərgah, bu adama deyən gərək: Ay kitabdan, elmdən, mütaliədən uzaq binəva, veriliş, süjet hazırlayırsansa, barı onu ərsəyə gətirmədən öncə kimdənsə məsləhət al, araşdırma apar, proseduru öyrən. Və gör, bil ki, səfirlərin Prezidentdən öncə xarici işlər naziri tərəfindən qəbul olunması illərdir formalaşan ənənədir, legitimliyin ilk addımıdır, diplomatik protokolun qaydasıdır.
Baxıram, 44 günlük müharibədə Azərbaycana qarşı ermənidən artıq təbliğat aparanlara, blok şəklində dezo yayanlara, Şuşanın işğaldan azad edildiyi gün dədəsinin yasından betər yasa batanlara. Hamısı anidən dönüb olublar demokrat, millətsevər, insanpərvər. Biri “Meydan TV”nin əməkdaşlarının “şərlənməsindən” (?) danışır, o biri “Toplum TV”nin “saf” təəssübkeşlərindən.
Heyhat! Sizin o “şərlənmişlərinizin”, “saf”larınızın yazışmalarında bilirsinizmi hansı mətnlər keçir?! İcazənizlə bir neçəsini isti-isti sadalayım:
1) “COP29 öncəsi elə edin, Bakıda sabitlik tam pozulsun. İnsanları inandırmağa çalışın ki, bu tədbir bizə lazım deyil. Hətta imkan olsa süni qarşıdurmalar yaradın.”
2) “Hər səmərəli təxribatın öz miqyasına uyğun qonorarı olacaq. Yetər ki, dayanmayın, Azərbaycanı gözdən salın.”
Və siz, müstəqil, qərəzsiz jurnalistsiz, hə?!
***
Ən böyük casus kimdir? Və ya ümumiyyətlə casusun “ən”i, “daha ən”i, balacası, böyüyü olurmu? Olmur! Pisin daha pisi olur. Şərəfsizin daha şərəfsizi olur. Amma casusun daha casusu olmur! Casus elə casusdur! Casus dibin dibidir. Casus - namərdliyin, rəzilliyin ən dərin köşəsində çabalayan biridir. Və...bu yolu tutan hər kəs – ha üzü Rusiyayadı, ha Fransaya, ha başqa yerə, fərq etməz - əcdadı və nəsli ilə bərabər daim “yad edilməlidir”!
Ən sonda. Dünən mətbuatdan oxudum ki, “Azad Söz” kanalının aparıcısı Tural Sadıqlı keçmiş arvadını döyüb və qarşı tərəf şikayətçidir.
Anındaca bir şey düşündüm: Arvad döymək tələbə yoldaşına təcavüz etməyin yanında nə mənədir ki?
Tural, yəqin anladın, hansı hadisəyə eyham vururam.
İstəsən, təfsilatlı da danışa bilərəm.
Amma hələ ki, ipucu verim: Naxçıvan Dövlət Universiteti. 1-ci kurs. M.Z.
Düşünürəm, həyatını məhv etdiyin bu misirli qızı unutmamısan...
Elşən Musayev,
Milli Məclisin deputatı, Demokratik Maarifçilik Partiyasının sədri.
